کد مطلب:188899 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:155

محبت ها و دوستی های ارزشمند
در فصل های قبل سخن از اهمیت مودت اجتماعی به میان آمد. ولی در روابط اجتماعی مؤمنان، دوستی ها و معاشرت ها دارای ملاك ارزشی و انگیزه ی الهی است. زیرا اصولا انسان با گام نهادن در دایره ی ایمان، تمام تلاش ها و حركت هایش، باید رنگ خدایی داشته باشد.

امام باقر (ع) می فرماید:

رسول خدا فرمود: دوستی مؤمن نسبت به مؤمن دیگر برای خدا، از بزرگترین شعبه های ایمان است. هان! كسی كه دوستی هایش در راه خدا و دشمنی هایش در راه خدا و بذل و بخشش هایش در راه خدا و دریغ داشتن هایش در راستای رضای خدا باشد از انسان های برگزیده ی خدا خواهد بود. [1] .

در حدیث دیگر امام باقر (ع) می فرماید:

هرگاه خواستی بدانی كه آیا در وجود تو خیر و ارزشی هست به قلب خویش



[ صفحه 318]



نگاه كن، پس اگر قلبت اهل طاعت خدا را دوست داشت و اهل گناه و معصیت پروردگار را دشمن دارد، خیر و ارزش در نهاد تو هست و خداوند تو را دوست می دارد ولی اگر اهل اطاعت خدا را دشمن دارد و اهل معصیت را دوست می دارد، خیری در تو نیست و خداوند تو را دشمن خواهد داشت، انسان با كسی است كه او را دوست دارد [2] (یعنی انسان در خیر و شر ملحق به دوستان خود است).


[1] عن أبي جعفر (ع) قال: قال رسول الله (ص): ود المؤمن للمؤمن في الله من اعظم شعب الايمان، ألاومن احب في الله و ابغض في الله و اعطي في الله و منع في الله فهو من اصفياء الله. اصول كافي 2 / 125.

[2] عن أبي جعفر (ع) قال: اذا اردت ان تعلم ان فيك خيرا فانظر الي قلبك، فان كان يحب اهل طاعة الله و يبغض اهل معصيته ففيك خير و الله يحبك. و ان كان يبغض أهل طاعة الله و يحب أهل معصيته فليس فيك خير و الله يبغضك، والمرء مع من احب. اصول كافي 2 / 126.